تبریز وبسایت

معماری داخلی همین یک تعریف را دارد؟

معماری داخلی که غالبا با هنر طراحیِ محیطی هم معنی به حساب می آید، می تواند تعریفی از پروسه ای باشد که با آن، فضای داخلی ساختمان ها به نحوی طراحی می گردد که تمام جنبه های استفاده انسانی از آن را تحت پوشش قرار بدهند. ولی تعریف ساده آن، می تواند طراحی داخلی یک فضا با استفاده از عنصر های معماری باشد. ولی این مفهوم چه تعریف های دیگری دارد؟

• علم و هنر طراحی و ارتقاء ساختمان ها و فضاهای داخلی، در هماهنگی با دیگر عناصر فیزیکی مربوط، توسط یک معمار آموزش دیده.
• کسب و کار یک معمار داخلی؛ کاری که معماران با آن خدمات حرفه ای را در رابطه با طراحی و ساخت فضای داخلی یک ساختمان، ارائه و اجرا می کنند و اهداف خاصی دارد که آن را با کاربرد و شیوه سکونت افراد داخلش، هماهنگ می سازد.
• یک عبارت کلی برای توصیف فضای داخلی ساختمان و عناصر فیزیکی مربوط به آن.
• یک سبک یا روش طراحی و ساخت برای فضای داخلی ساختمان و عناصر فیزیکی مربوط به آن.

بازسازی ها کار چه کسانی است؟

با وجود این که سلسله مراتب فضا های یک ساختمان، همواره به وسیله اولین معمار آن معین می گردد، نسخه های بعدی این فضا ها امکان دارد اینطور نباشند و ساختارهای قدیمی تر یه وسیله معماران نسل جدید، با توجه به نیاز های کلی و رشد شهری بازسازی گردد. این بازسازی غالبا کاربرد و کانسپت فضا را هم عوض می کند و به نوعی تایید این فرضیه به شمار می رود که یک ساختمان، هیچ زمانی کامل نیست.

یک ساختمان با همه تغییرات خود، امکان دارد از بیرون همچون قبل به نظر آید. ولی فضا های درون ساختمان، کاملا فرق دارد. از این رو، معمار داخلی نه تنها لازم است به قرارگیری ساختمان در بستر فیزیکی و اجتماعی-سیاسی مناسب خودش حساسیت داشته باشد، بلکه لازم است به نیازهای موقتِ صاحب ها و کاربران آن نیز دقت نماید. در این تعریف، اگر ساختمان دارای استخوان بندی مناسبی باشد، ایده اولیه معماری، اولین سنگ بنای تغییرات سلسله مراتبی آن خواهد بود و بقیه باید همان ایده را دنبال کنند.

این تغییرات چه پیش نیازهایی دارند؟

امروزه در سطح شهر ها، ساختمان های فراوانی وجود دارند که تغییر کاربری را تجربه کرده اند. ساختمان هایی که مثلا قبلا یک بانک بوده اند و حالا رستوران هستند. یا کارخانه های صنعتی که این روز ها به آپارتمان های مسکونی تبدیل گشته اند. یا حتی ایستگاه های راه آهنی که حالا به عنوان یک گالری هنری مورد استفاده قرار می گیرند. هر کدام از این ساختمان ها، طوری در حافظه جمعی شهروندان نقش بسته بودند که تغییراتشان (با وجود نفع اقتصادی) خیلی هم مطلوب نبود. البته باید خاطر نشان کرد که ساختمان ها امکان دارد در آینده نیز دچار تغییرات زیادی را ببینند. ولی هر کدام از این تغییر ها، نیاز به تخصص تکنیکی و تکنولوژیکی در حوزه ویژه خودش دارد که تعیین می سازد ساختمان در چرخه زندگی خودش، تا چه حدی دچار تغییر می گردد.

یکی از موفق ترین نمونه های این بازسازی، شهرک گازومتر در وین است. در این پروژه، گازومتر ها یا گاز سنج های بسیار بزرگ در آخر های دهه نود بازسازی گشتند و تاکنون، به عنوان مرکز های فرهنگی – هنری مورد استفاده شهروندان می باشند. به علاوه نیروگاه تقریبا صد ساله باترسی (Battersea) در بریتانیا نیز با بکار گیری بازسازی تطبیقی در حال تبدیل شدن به یک مجموعه خیلی بزرگ مسکونی، تفریحی و تجاری می باشد.

پایداری و دوام

یکی از عناصر حیاتی  معماری و طراحی داخلی، پایداری و تفکر پایدار در مورد محیط زیست و مواد مورد استفاده است (یعنی شیوه برداشت این مواد، میزان مصرف انرژی و آبشان و چگونگی انتخاب آن ها ). این قسمت مهم از معماری داخلی، جهت یافتن راه های کلی و خلاقی برای ساخت یا ترمیم سازه های موجودی متمرکز می باشد که بر محیط زیست تاثیر اندکی دارند یا اصلا تاثیر گذار نیستند. این جنبش دوستی با محیط زیست، تقریبا چهل سال پیش و در دهه هفتاد میلادی اهمیت یافت. هنگامی که بحران انرژی به تازگی ایجاد شده بود و مردم آرام آرام نقش شخصی خود را در کم کردن اثر های این بحران درک می کردند.

در سال های دور گذشته، معماری داخلی بوسیله پیشرفت های فناوری و مواد تازه، پیشرفت چشمگیری را تجربه کرد. در این چند سال، گاهی طراحی دوست دار محیط زیست یک فعالیت لوکس و تا اندازه ای هیپی به حساب می آمد. ولی واقعیت این است که تمامی ما فارغ از باور ها و شیوه زندگی خود، باید انتخاب های عاقلانه و مسئولانه داشته باشیم. طراحی پایدار، اکنون یک ترند و حتی روش قابل قبول برای تفکر و ساخت و ساز می باشد که در سال های آینده گسترش زیادی را تجربه خواهد نمود.

جهت مطالعه ادامه این مطلب کلیک کنید.